Sawadee Bangkok!

Fieuw, eindelijk een internetcafe gevonden.
Tja, na bijna 10 jaar blijkt dat we old school backpackers zijn.
Geen internetcafe's meer maar WIFI. Geen spiegelreflex meenemen maar een Go Pro met selfie stick.
We vonden ons al mee met de tijd door een tablet mee te nemen maar daar kunnen we onze foto's van onze spiegelreflex niet mee importeren. En excuseer voor de typfouten met ontbrekende leestekens maar op een Thaise qwerty typen is niet zo eenvoudig.
Dus bij deze ons eerste blogje vanuit Thailand.
Na een vlucht van 2 keer 6u met tussenstop in Dubai zijn we eindelijk aangekomen in Thailand.
Onze kindjes hebben de vlucht bijzonder goed doorstaan. Ecko heeft bijna heel de tijd geslapen.
Seth is pas in slaap gevallen in de 2de helft van de 2de vlucht. Met als gevolg dat hij niet meer wakker te krijgen was. Ook niet tijdens de landing. Al slaapwandelend liep hij door de  vlieghaven en in de taxi richting hotel sliep ie alweer tem het inchecken.
Er is trouwens een tand uitgevallen bij Seth in het vliegtuig. Zou de tandenfee hier ook komen?
Bij de eerste stappen in de buitenlucht van Bangkok knepen onze kindjes hun neus dicht omdat het zo stonk. Nu zijn ze er al aan gewoon.
Gisteren was het een zonnige dag. Onze dag leek een week te duren. Zoveel verschillende indrukken en al zoveel gezien op 1 dag. We zijn met de tuktuk naar Wat Po gegaan. Zoals het op zijn Thais hoort hebben ze ons natuurlijk aan de verkeerde tempel afgezet waardoor we nog een eindje moesten wandelen in de middagzon.de tuktukrit was een succes. Onze kids zagen nu de oren van onze kop om er weer mee te rijden.
De tempel was ook een succes. De liggende Buddha is indrukwekkend groot (voor kindjes al helemaal).
Nadien mochten ze in een hondertal potjes een centje gooie voor 'good luck'. Dat vonden ze ook heel leuk.
Nadien als we buiten op een bankje zaten te rusten, kwam er een groep Japanners foto's nemem van Seth en Ecko. Even waren zij de toeristische attractie. Iedereen raakt onze kindjes even aan of streelt ze door hun haar. Gelukkig hadden we ze hiervoor verwittigd, waardoor ze er al iets beter tegen kunnen.
Onze kimdjes verwerken de indrukken bijzonder goed. 't Is precies dat ze hier al eerder zijn geweest. Ze slapen ook goed en vinden het eten zelfs lekker> Elke dag pannekoeken, verse ananas, smoothies en fried rice...ze kunnen eraan wennen. En ook hun darmflora heeft er geen problemen mee ;)
Na Wat Po zijn we met de boot terug naar ons hotel gegaan en hebben ze daar nog even gezwommen.
Vandaag hebben we op de Klong canals gevaren en zijn ze naar een andere tempel geweest: Wat Arun.
Morgen vertrekken we richting de jungle naar Kqanchanaburi om Kerst te vieren.
Dus als jullie ons niet meer horen, alvast een heel vrolijk Kerstfeest!
Groetjes,
Sara, Maarten, Seth en Ecko

Tandje kwijt

Ons hotel

Wat Po

Nieuwsgierige Japanners

Wat Arun